(Schone) NIEUWE borden

Alweer bijna tien jaar wonen we in het mooie Salland. Ons huis is het eerste aan een doodlopende weg. Aan de linkerkant, in onze grond en in een struik, staat het bord doodlopende weg.  Ik waagde er na een paar weken een telefoontje aan: of het niet logischer was dat bord aan de rechterzijde van de weg te plaatsen. De man van de gemeente was het helemaal met me eens en vroeg zich in alle toonaarden af hoe het mogelijk was dat dat bord ooit aan de linkerkant van de weg terechtgekomen was. Hij ging er werk van maken. Meteen!

Er gebeurde niets. Soms vroegen de mensen die aan het eind van de straat wonen of we onze struik wat vaker wilden snoeien, want mensen zagen het bord niet meer. Zo kon het gebeuren dat je op zondagochtend een peloton sportfietsers de straat in zag razen en enkele minuten later als een verward, ordeloos zootje terugkeren. Na een paar jaar plaatsten de buren zelf een extra bord, dichter bij huis. Aan de rechterkant.  

Deventer heeft  Wijkaanpak en daar kun je foute stoeptegels en verkeerde borden melden. Ik deed nog een poging. Toevallig werden we opgenomen in een  informatieve route voor ambtenaren en een hele ploeg gemeentemensen, raadsleden en al, stond afkeurend bij ons bord te kijken. Wij geloofden er weer in!  Enkele jaren verstreken.

Maar dan, in oktober 2015: het is nog vroeg in de ochtend als de mannen van het Deventer Groenbedrijf de verkeersborden in ons dorp inspecteren. Manlief haalt net de krant uit de bus en treft het dat één van de mannen komt melden dat dat bord daar in die struik helemaal verkeerd staat. Dat bord moet aan de andere kant van de weg! Hij brengt het bars, alsof het onze schuld is. Manlief druipt verbouwereerd af. Vanuit de veilige woonkamer zien we dat de mannen de lokale borden  op de viersprong wassen. Aan dezelfde viezige paal wijzen drie plaatsnaamborden van de ANWB de weg. Die zijn door weer en wind groen en bijna onleesbaar geworden en zullen flink opknappen van zo’n wasbeurt!  Maar de wisser en emmer worden weer opgeborgen.  Die borden en de paal staan niet in de taakomschrijving van deze wakkere ambtenaren.

En na deze taak volbracht te hebben tuft het volgeladen autootje weer weg. Het moet natuurlijk ingepland worden, de plaatsing van dat bord. Dat kan natuurlijk niet zomaar even, bord uitgraven, nieuw gat graven, bord er weer in. Dat is een te simpele gedachte.

We zijn nu twee maanden verder. Er is niets veranderd. Er zijn veel dingen om je over op te winden, dingen waar je niets aan kunt doen. Maar zoiets kleins, dat had toch onderhand wel een keertje opgelost kunnen worden, gemeente Deventer?

Laatste nieuws: dinsdag, 9 februari, ruim voor koffietijd, stopte er een gemeentewagentje voor het huis. Het zonnetje scheen. Het voelde naar mooie dingen. In de auto werd langdurig op een mobiel gekeken en gebeld. En toen, zomaar opeens, stond er aan de rechterkant van de weg een glimmend, nieuw bord 'Doodlopende weg.' Met daaronder het bordje 'Looweg'. Dochter er nog even op af gestuurd (moeder nog steeds geveld door griep) om dat bordje ietsje schuin te zetten. Niet iedereen weet de weg in ons dorp! Maar wat geweldig. Ik hoorde dat er nog meer nieuwe borden zijn geplaatst. Het wordt steeds mooier, bij ons in Loo!