En opeens valt vanavond de sneeuw weer met bakken uit de hemel. Toch nog maar eens proeven, dat rare witte goedje.......En dan heel hard rondjes racen door de sneeuw. Want man, wat heb ik toch een tomeloze energie, mijn mensen worden er soms niet goed van, tot 22.00 uur blijf ik als een gek op zoek naar spul om op te knagen, hond om in te bijten, kussen om op te rijden, wat is er toch met me aan de hand? En ik kan ook al traplopen en 's ochtends met vier poten tegelijk op bed springen en alle aanwezigen daar enorm kussen en knuffelen. En weet je wat de baas dan zegt? 'Zo'n hondje, daar moet je toch wel blij van worden!"
Geweldig he, honden en sneeuw. Boris geniet er ook zo van, niet meer zo huppelend als Suus, maar hij snuffelt zich een slag in de rondte! Je zou denken dat sneeuw nergens naar ruikt, maar als je Boris bezig ziet is dat niet zo hoor. En zolang hij maar blijft bewegen heeft hij geen last van de kou gelukkig.
BeantwoordenVerwijderenIk ook niet, das om, handschoenen aan en ik geniet. Heerlijk deze winter.