5 augustus, dag 1.
Vandaag vond ik vier jonge egels bij de hooibaal. Ze scharrelden daar rond, eentje bleef vlakbij de ingang tussen twee pallets: kennelijk waren ze daar uit gekomen. De drie anderen waren al een stuk verder. Ik ging boodschappen doen en toen ik terug kwam waren ze er nog steeds – en een uurtje later ook nog, tenminste, drie kon ik er terugvinden, nummer vier was misschien terug in het hol gegaan.
Ik heb ze in een grote witte bak gezet met blad en hooi en kattenvoer. Ze wogen gem. 80 gram, hetgeen betekent dat ze ca. 4 weken oud zijn: hun oogjes zijn open en ze 'prikken' al. Ze zijn natuurlijk SCHATTIG. Een en Twee gingen als een beest tekeer in dat kattenvoer, Drie vond het allemaal niks en bleef maar heen en weer lopen. Ook als ik het voor z'n bekje hield, wilde hij nog steeds niet eten. Ik gaf ze ook water maar daar hadden ze nog weinig sjoege van.
Dus maar even naar Holten om een flesje lactosevrije melk te halen, nou ja, dat kost je de kop ook niet dus ook nog maar twee kleine luxe blikjes kattenvoer. Als ze de eerste dagen doorkomen, zal het wel goed komen. Maar voor Drie vrees ik het ergste.
Na de maaltijd gingen ze op een kluitje liggen slapen en dat doen ze nu nog steeds. De bak heb ik afgedekt met vitrage, want het grootste gevaar voor egeltjes van deze leeftijd is de Strontvlieg, die fijn eitjes op het beestje legt waarna de maden zich via de anus een weg naar binnen vreten. Gezellig, toch?
Als ze wakker worden geef ik ze weer voer en melk in een pipetje. Ik zal ze maar in een doek doen, want ze schijnen vol parasieten te zitten. Daar zie je overigens niks van, ik vond ze alle drie brandschoon.
Dag 2.
Vanmorgen schrok ik wakker, er was toch iets? Oja, de egeltjes….ik kleedde me snel aan, het was al kwart voor acht en stoof naar beneden. Er was niets te horen in de bak en ik vreesde het ergste. Maar ze lagen rustig te slapen. Het eten was onaangeraakt. Melk opgewarmd, voeren, buikje wrijven. Ik vond ze koud, dus heb ik een warmwaterzak met een klein beetje water gevuld en ze daar opgelegd, bedekt door hooi en bladeren. Dat vonden ze wel lekker, dacht ik.
Na vier uur weer melk gegeven, dat ging nu vrij gemakkelijk, ze hadden het door! Dirk was om 14 uur thuis en vond prompt weer een egeltje. En ik twee uur later weer één, dus nu zijn er vijf, in gewicht variërend van 72 tot 92 gram. De laatste was wel de zwaarste: zou er dan toch nog een moedertje rondlopen? Maar waarom kwamen ze dan op klaarlichte dag tevoorschijn?
Om ze uit elkaar te kunnen houden hebben we nu Rood, Geel, Groen, Blauw en Niks. Sommigen eten ook wel wat kattenvoer, maar morgen haal ik wat makkelijker voer: dit zijn stukjes die ze nog niet echt weg kunnen krijgen. Gewoon 'paté' dus. Ik voer ze om de ca. 4,5 uur, drie pipetjes melk of meer, als ze meer willen. Ze willen niet allemaal even veel, maar drie moet van mij. Dat weegt nog zo weinig, dat het op de weegschaal niet eens te zien is. Vera kwam nog even kijken met Ria, ik denk dat Ria ze nog leuker vond dat haar dochter, want morgen komt ze weer met haar fototoestel.
Straks voor ik naar bed ga geef ik ze nog wat melk, vul hun kruikje en dan moeten ze het er maar mee doen, tot morgenochtend. Midden in de nacht mijn bed uitkomen is zelfs bij mijn eigen kinderen nooit mijn sterkste kant geweest…..
Dag 3
Vandaag weer in de weer geweest, eerst een echt melkflesje, wurmen en een nieuw blik kauwbaar kattenvoer gehaald en vervolgens de egeltjes vanaf half acht keurig om de vier-en-een-half uur gevoederd. En behalve Groen zijn ze allemaal gegroeid, Niks zelfs 10 gram!! Groen woog 92 en nu 87, hij wil eigenlijk niet goed drinken, die vier anderen hebben het helemaal door. En Niks en Geel zijn ook al stevig in het kattenvoer tekeer gegaan. Van de wurmen begrepen ze nog niks dus die wonen nu in de koelkast.
Ik maak een dun warmwaterzakje voor ze klaar na iedere voeding en dan slapen ze weer als roosjes. Toen ik de bak verschoonde kon ik aan de bodem zien dat er gepoept en gepiest wordt, dus dat ziet er allemaal goed uit.
Omdat ik denk dat het nu wel goed gaat met ze vind ik ze opeens veel leuker. Omdat ik bang was dat ze dood zouden gaan hield ik aanvankelijk wat afstand, dan is het niet zo erg. Maar kijk toch hoe aandoenlijk ze zijn: Dirk zei vanmiddag ook: 'Is er iets fotogeniekers als een jong egeltje?" Kijk nou toch die handjes en voetjes!
Maar goed, intussen heb ik me natuurlijk wel weer wat op de hals gehaald, pas rond de 40 dagen worden ze gespeend en met ruim drie maanden kunnen we ze terugzetten. Waarna ze dan natuurlijk gewoon fijn platgereden kunnen worden op de Looweg. Misschien zet ik ze wel heel ver op de Holterberg uit.
Ondertussen bleek een er een witte kip op het schoolplein te zitten en toen Dirk bij het hok kwam lag er een bruine zieltogend bij. Hij had ze uit de ren gelaten, maar Jack kwam vanmiddag laat opeens ook via de voordeur naar binnen. Dus dat lijkt een kip minder, zo gaat het alweer hard. Ze kan natuurlijk ook in shock zijn, kippen zijn rare beesten. Morgen weten we meer.
Dag 4.
Wat onrustig wakker geworden vanmorgen. Groen wou gisteravond helemaal niet drinken en was ook verder wat sloom en ik dacht ojee, nu is die warmwaterzak ook koud…Dus maar vroeg uit de veren. Alle egeltjes waren nog erg slaperig en Groen zoog vijf pipetten leeg. Niks, die nu Beer heet, lijkt met de dag te groeien, echt zichtbaar! Was vandaag dus maar liefst 18 gram gegroeid vergeleken met gisteren! Allemaal waren ze gegroeid, gelukkig, Groen ook. De meesten eten nu ook van de kattenbrokjes, het wordt een tamelijk vieze bende en er is nu ook genoeg poep waar te nemen. Morgen de hele bak maar weer goed schoonmaken. Ze hebben ook jeuk, want ze kunnen al echt krabben, staande op drie poten. Erg grappig.
Vera en Madelief kwamen ook even kijken, identiek gekleed. Vera had haar dansmarieke outfit eerst en toen wou Madelief het ook. 'Ze heeft me gekopieerd', zei Vera. Hetgeen ik een lief woord vind voor na-apen. Ik hoorde het Bert, haar vader, zeggen.
De kip lag vanmorgen inderdaad dood in het hok, Dirk heeft haar terug aan de natuur gegeven door haar ergens achterin de boomgaard neer te gooien. Benieuwd hoe lang het duurt voor je er niks meer van terugvindt…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten