zondag 16 november 2008

Ouder en wijzer?

Met Suus gaat het prima. Levendig, enthousiast, luistert behoorlijk goed, vermaakt zich prima buiten, alleen of met Jack. Alleen dat stomme zindelijk worden lijkt echt nergens naar. 's Ochtends gaan we uit en dan wordt er geplast en gepoept, dat zit er nu vrij goed in.

Vanmorgen hebben we eerst een rondje Britspad gelopen en toen de Menop er ook nog maar achteraan, in totaal zo'n km of 3,5. Voor een deel onbekend terrein voor Suus en dan is ze voortdurend alert. Komisch was dus dat ze met vier poten tegelijk door het koeienrooster viel en dus geen kant op kon: weer zo'n leermomentje, bij het volgende rooster liep ze keurig langs de rand.
Toen we terug waren wilde ze nog niet naar binnen maar moest eerst nog een plas in het tuintje naast de voordeur.
Vervolgens weer flink spelen met Jack en tot mijn verbazing ging ze op het kussen voor de kachel, waar ze allebei altijd op liggen, zitten plassen. En trof ik weer (op een vaste plek....) een drol aan.

Vervolgens waren ze uren buiten met Dirk die aan het houthakken was. Ik was aan het uitmesten en kreeg ook gezelschap van Suus die nu blaffend rondjes om de paarden durft te rennen. Zo waren we allemaal al een halve dag in de weer en na een uurtje rust gingen we nog even met de auto naar een bos voor een wandeling van ca. een uur. Weer niks gedaan, we waren nog niet thuis of er werd weer flink geplast in de tuin. En nu kunnen we er voor vanavond op wachten dat er weer ergens een drol of een plas ligt want ik houd haar natuurlijk niet voortdurend in de gaten. Het merkwaardige is dat ze het soms zelf wel aangeeft door wat te gaan piepen en hollen, maar andere keren dus domweg helemaal niet: ze kan van de bank afspringen en vlak voor me op de vloer gaan zitten plassen. En dan word ik toch echt boos.

Als ik voor het slapen gaan nog even met haar naar buiten ga doet ze op commando een plas en dan gaat ze voor een lange nacht de bench in, zonder probleem.

Ze heeft al heel veel haar en het vervilt ook hier en daar een beetje. 't Koppie is nog steeds even adorabel, zeker als ze zo naast je zit en haar hoofd schuin houdt als je tegen haar praat. Ze ligt nu languit op de bank te slapen, voor het eerst vandaag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten