We gingen een klein weekje naar La Noblet, Dirk zat als een pasja achter in de bus op een Klippan met z'n been omhoog (slaagde er gelukkig toch nog in wat te klagen te hebben: over de kou, b.v.) en las en laptobde zich door de hele reis heen, terwijl deze mantelzorgchauffeuse zich met rappe wielen over de diverse snelwegen spoedde.Het werd meteen prachtig weer en aan het eind van de middag kwamen er steeds drie grote en maar liefst negen kleine beverratten tevoorschijn uit de poel. Ze moesten wel van grote verte gefotografeerd worden want die rakkers zijn zo weer verdwenen! Ook de reeën kwamen langs en flink wat roofvogels, helaas kunnen die de muizenpopulatie maar nauwelijks op peil houden, wat een muizenholen overal! De honden konden zich uitleven, al vindt Jack het tegenwoordig eigenlijk allemaal wel best en gaat liever met zijn buikje in de zon liggen.
Maandag gingen we naar Arromanches, was nog best ver maar het helpt ook niet echt als je geen kaart en geen tomtom bij je hebt en denkt dat je het zelf wel zal kunnen vinden. Lukte wel, maar toch had het anders gekund. Op de terugweg hadden we wel een kaart, mooie route ruim om Caen heen. Toch een vreemd gezicht, al die restanten van een verleden, te lopen over met bloed doordrenkte aarde en stranden waarop gekleurde strandhuisjes nu alleen maar laten zien waar een strand voor bedoeld is: voor zomer, zonnebaden en wandelingen maken. 
Op de vertrekdag, donderdag, besloten we vroeg weg te gaan om niet weer zoals de vorige keer 2,5 uur in de file voor Antwerpen te staan. Dus om 7 uur al op en ja, dan is het mooi buiten, zeker als het net een beetje gevroren heeft.
Overigens waren we al om 15.15 uur door Antwerpen heen maar in mijn vreugde miste ik de afslag Eindhoven en kwam daar pas achter toen we in Hasselt waren. Mijn pasja lette natuurlijk ook niet op. Toen door België binnenland terug, wat een feest. En in Eindhoven in de file. Waren we toch pas om half acht weer thuis.....
Ik had er eigenlijk geen zin in, maar toen ik eenmaal begonnen was kreeg ik er toch wel weer aardigheid aan: de kozijnen zijn nu allemaal één keer Bentheimer Wit geschilderd (er zal bijna overal al grondverf op, na jaren beits) en dat staat toch heel wat vriendelijker dan die donkere gaten die de ramen eerst waren. In juni ga ik het afmaken en dan krijgt de voordeur ook weer een frisse beurt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten