Beetje beter

Dat was schrikken, donderdagavond: Jack begon opeens raar te lopen, om te vallen, te braken, met z'n kop te schudden: om half elf waren we bij Kraay thuis, die gaf een cortisoneninjectie, net op het moment dat er een enorme onweersbui losbarstte, ook zo fijn voor Jack.

Gisterochtend een buisje urine gebracht, kon ook suikerziekte wezen maar nee: dat was allemaal 'prima'. Weer een dagje afgewacht, echt veel verbetering was niet te zien. Het is zo zielig zo'n klein dapper hondje dan machteloos in z'n mandje te zien liggen, zwiepend met z'n staartje omdat hij toch zo blij is je te zien....En dan dat duivelse dilemma, in het vooruitzicht van een weekje vakantie....Dus vanmorgen weer naar Holten, iedereen mee. Reken maar dat Jack goed doorhad waar hij was, hij trilde aan alle kanten. De dierenarts gaf hem prednison en twee grote vochtinjecties en dacht, zonder iets te beloven, dat het wel goed kan komen met hem! Dus nu moeten we hem toch maar overlaten aan de oppassers, er zit niks anders op. Het was toch wel een hele opluchting toen we daar vandaan kwamen, het werd opeens Koninginnedag!