Appelsap
Dit jaar hebben we hard gewerkt om onze verwaarloosde boomgaard nieuw leven in te blazen. In maart kwamen de gedreven vrijwilligers van de Hoogstambrigade de zaak snoeien, daarbij een enorme hoop takken en twijgen achterlatend. Dat moest eerst opgeruimd. Vervolgens wrikten we er alle braamstruiken en brandnetels er uit. Buren verderop deden net hun grasmat weg en in een vlaag van verstandsverbijstering vroeg ik of ik die niet mocht hebben. De krasse buurman begon op vrijdag bedaard de plaggen af te steken, we laadden ze in mijn bus, ik reed naar de boomgaard, laadde alles ter plekke uit en legde het meteen maar neer waar het moest en zaterdagavond kon ik me niet meer bewegen. Dat matje moest natuurlijk flink nat gehouden worden, evenals de rest die opnieuw ingezaaid was. Om tot een goede bevruchting te komen zette een plaatselijk imker een bijenkast in de boomgaard: onze prachtige bloesem werd druk bezocht. Het gras kwam mooi op en moest wekelijks gemaaid worden. Maar: al die inspanningen werden rijkelijk beloond: wat een oogst! Liters appelmoes, appeltaart, en nog honderden kilo’s fruit. Ik speurde het internet af naar appelverwerkingsmogelijkheden. Appelstroop leek me een vermogen aan gas te kosten en de meningen over het eindproduct liepen erg uiteen. Cider leek me een hoop geklieder. Calvados stoken dan maar? Zelfde verhaal.
Het woord ‘sapmobiel’ kwam voorbij. Hoewel appelsap niet het drankje is dat ons als eerste te binnen schiet als men ons vraagt wat we willen drinken, leek ons dat wel een goede oplossing. En zo togen we op een zonnige zondagochtend met 140 kg appels richting Hof van Twello, waar de Zoelense sapmobiel in no time van onze appels 85 liter sap maakte in 17 vijfliterkartonnen met vacuumkraantje. Na afkoeling proefden we ons eigen, onbespoten, met bloed,zweet en tranen verworven appelsap: en echt, nooit zoiets lekkers geproefd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten