Eindelijk zomer

Vandaag was het zover: alle paardenbloemen waren drozen geworden (D.'s kinderwoord voor de pluizebollen) dus dan is de lente ten einde. En het was warm! Vanmorgen gingen we even terug naar Roowinkel, waar we op hemelvaartsdag langs gefietst waren: zo'n mooi plekje! 's Winters is het ijsbaan, had ik dat geweten, dan was ik er wel gaan schaatsen. 's Zomers is het er gewoon prachtig.
En vanmiddag met CJ en P naar de Wildenborch in Lochem, nou ja, Vorden gemeente Bronckhorst, prachtig landhuis met dito tuin(en) die alleen vandaag en gisteren algemeen opengesteld waren. Een plaatje! Lekkere ijsjes hadden ze daar ook.

Gisteren een tijdje onze erfvogels geobserveerd. Hierbij telde ik dat de pimpelmezen één keer per minuut hun jongen voeren. Wat een verbond: van 's ochtends vroeg totdat het donker wordt....We keken in het nest van de bonte vliegenvanger omdat we niet helemaal begrepen dat de man aan kwam vliegen, naar binnen keek en vervolgens zijn rups zelf opat. In het hokje zagen we eitjes. Het vrouwtje was dus ook even gaan vliegen en hij voert het vrouwtje (en misschien ook andersom?) als het zit te broeden.

De pimpels zijn wel bijna aan uitvliegen toe, we hoorden stevig gefladder in het huisje: vliegoefeningen. Vandaag was het wel nationale spreeuwenuitvliegdag, het was me toch een herrie, overal. Gisteren waren de roodborsten uit D.'s schuur ook uitgevlogen, maar vanmorgen had Suus er bijna weer één te pakken - woest geschetter in het struikgewas en Suus opgesloten in de serre. Terwijl wij heerlijk buiten zaten te ontbijten, tja. Moet je maar niet net doen alsof je een kat bent.

Verder was het natuurlijk weer paradijs op aarde, hier. Het kost tijd, geld en energie, maar dan heb je ook wat. En alles binnen het 'betamelijke', ik word geen slaaf van mijn tuin.

Dat nieuwe grind is wel een opsteker hoor. Hadden we jaren eerder moeten doen!

Vijver

 

Even een paar plaatjes van de vijver. De meidoorn liet z'n bloemblaadjes vallen en nu 'bloeide' de vijver opeens! We hebben nog steeds de snoek niet kunnen vangen, mij lijkt de beste optie uithongeren: veel leven zit er toch al niet meer in de vijver want hij heeft alle donderkopjes opgegeten en leeft nu nog van waterpissebedden en ander bewegend spul. Als dat allemaal op is, tja. Maar goed, hij lijkt het lang aan te kunnen!

Opbrengst

We waren een dikke week naar La Noblet en hebben daar weer flink wat werk verzet. Voordeur geverfd, tuin van nieuwe vaste planten voorzien, gepoetst en gedaan, licht gemaakt in de wc boven - en natuurlijk ook nog gewoon aan ontspanning gedaan, bezoekje Vendeuvre, fietsen, eten met de familie, alles wat je zoal in zo'n weekje kunt proppen.

Eenmaal terug konden we hier natuurlijk ook gelijk aan de bak: voor het 100jarig bestaan van de Looschool en het daar aan gekoppelde Open Huis bij Tante Heintje (bij ons, dus) wil je de boel wel aan kant hebben en als je ook nog een dag moet werken is dat geen sinecure. Maar goed, het is weer gelukt en we hebben honderden 50plussers blij gemaakt met het ophalen van herinneringen aan de dansles en de ijsjes van Tante Heintje.

D. had eindelijk een lang gekoesterde wens, een hogedrukspuit in vervulling doen gaan en spoot de voegen tussen de straatstenen van de diverse terrassen uit, en passant daarmee alles onder de modder spetterend. Ik houd dus niet van hogedrukspuiten. Maar goed, ik moet toegeven, de terrassen zien er nadat de voegen opnieuw ingewassen zijn met brekerzand, uit als nieuw. Niet dat ik me ernstig stoorde aan de situatie daarvoor, maar toch.

Vandaag nam M. me mee voor een moederdagbrunch aan de overkant, was uitstekend en met oog voor detail verzorgd, lekker en gezellig. Ze waren er zelf ook helemaal blij van, kreeg ik de indruk.
Daarna spinazie geoogst en gelijk maar grotendeels geblancheerd voor de vriezer, één maaltje radijs (ach, wie is er nu echt gek op radijs?!) uit de grond getrokken en dunne broccoli, nieuwe gemengde pluksla en iets dat 'mosterdsla' heet gezaaid. Ik had wat bijzonder zaad uit de botanische tuin van Wales mee genomen, maar voel me wel een beetje bekocht met de inhoud van het piepkleine zakje dat zich in de grote bevindt. Ik kan er net  één regel van 60 cm mee zaaien! Maar wie weet worden het wel enorme planten, laat ik niet meteen beginnen te blazen.

We gaan er maar van uit dat de ijsheiligen nu wel lang genoeg het lenteweer bepaald hebben en deze week volgt ook nog het zaaien van sperziebonen.