Sperziebonen plukken is een tricky business. Van de week, toen ik thuiskwam, meldde manlief dat hij voor de groente gezorgd had, vanavond. Er lag een wat karig bosje bonen op het aanrecht? 'Dat is alles wat een beetje rijp was ja!' 's Avonds ging ik nog even aan de gang en kwam binnen met een volle bloempot. 'Die heb je nooit van die planten geplukt!"Nu geef ik toe, als je aan de ene kant klaar bent en je loopt naar de andere, plukt daar alle bonen af, dan zijn ze inmiddels aan die eerste kant weer totaal aangegroeid en kan er zo weer een handvol af. Wonderlijk.
Ik ga er maar van uit dat dat gebrek aan plukkunst is. Want anders....Inmiddels ligt er al het e.e.a. in de vriezer. Het weckplan heb ik bij gebrek aan een weckketel opgegeven, ik ga niet weer zitten knoeien in de oven. En voor de prijs van een weckketel kan ik héél veel sperziebonen kopen, mocht dat nodig zijn.
De eerste planten heb ik gerooid, en degenen die ik in de palletplantage had gezaaid uitgeplant in het sinds gisteren lege aardappelbed. Veel kwam daar niet uit, maar voor ons genoeg voor weken.
De appeloogst lijkt zich niet heel gunstig te ontwikkelen. Van vorig jaar staan er nog een stuk of tien potten appelmoes in de kelder dus daar ga ik ook niet meer aan beginnen. Helaas was een deel van het sap verloren gegaan doordat het toch niet helemaal goed gegaan was met pasteuriseren, vorig jaar. Jammer! Nu moeten we nog zeker twee maanden wachten op nieuw sap en dan nog hopen op voldoende appels.....
Om de sperziebonen benijd ik je wel een beetje.Is hier moeilijk aan te komen en ik heb ze nog niet staan. Volgend jaar hoop ik. Voor de rest hebben wij ook bedacht dat sommige dingen de moeite niet waard zijn om te verbouwen. Of teveel werk/ruimte innemend en/of te weinig opbrengst. Maar leuk om te doen blijft het.
BeantwoordenVerwijderen