Sollicitatie

Geachte mevrouw de voorzitter,

Hierbij solliciteer ik naar de functie van ombudsvrouw van ons prachtige land.

Ik heb ruime ervaring op tal van gebieden, van verkeersdeelnemer tot lobbyist, van manager van een levendig huishouden, het zonder fraude in stand houden van een eigen bedrijf tot het aansturen van personeel en vrijwilligers. Ook houd ik erg van creatieve dingen doen en verbouw ik mijn eigen sla en sperziebonen.

Afgezien van een paar verkeersovertredingen, die dan m.n. het overtreden van de snelheid betroffen met gemiddeld 6 km per uur, ben ik van absoluut onbesproken gedrag. Ik heb zelfs wel eens iemand in een taxi gezet zonder aanzien des chauffeurs en ik heb  niks met derivaten, eerlijk gezegd weet ik niet eens precies wat dat zijn. Ook had ik geen bijbaan in de raad van bestuur van de frisdrankenindustrie toen er over afschaffing van het statiegeld beslist moest worden.
Ik heb geen Maserati (gehad) en er zelfs nog nooit in gezeten (echt waar niet). Ik heb ook geen werknemers gehad van wie ik de pensioenpremies niet heb afgedragen en ik heb ook geen overheidssubsidie gebruikt om een sexlijn mee op te zetten.

Mijn bescheiden werkzaamheden hebben zich grotendeels afgespeeld in de wereld van poppenhuizen en miniaturen, die natuurlijk ook zijn wespennesten kent maar wij ons toch overwegend bezig houden met overzichtelijke en beheersbare zaken en een zeer brede verscheidenheid aan mensen.  Ik kom momenteel rond van mijn verdiensten als redacteur van het tijdschrift P&M, internetcolumnist voor Naober en de minimale royalties van een roman die ik heb geschreven, plus het onvolledige  pensioen van mijn man die er op 60 jarige leeftijd na bijna 40 jaar trouwe dienst bij zijn werkgever is uit gewerkt.

Samen met een heleboel andere verstandige mensen in mijn prachtige woonplaats Bathmen hebben we al jaren ingezien dat er helemaal geen groei in het goedervervoer zit dus dat er ook geen extra sporen nodig zijn. Tot welk verrassend inzicht onze staatssecretaris na een hoop gedoe nu ook is gekomen, dus misschien heeft ze toch een beetje geluisterd!

Tenslotte kunt u er zeker van zijn dat de bedrijven waar ik voor werk me geen afscheidspremie van 300 000 euro gaan betalen, (wat natuurlijk jammer is want dat heb ik best verdiend)  dus ook daarmee kan ik u niet in verlegenheid brengen. Kortom: de ideale kandidaat! En ook nog vrouw! En heel erg diplomatiek!

Ik wil wel graag hier blijven wonen als ik word aangenomen, maar ik neem aan dat er wel iets te regelen valt bijvoorbeeld een auto met chauffeur die mij dagelijks naar Den Haag heen en weer rijdt. En iemand om mijn tuin te onderhouden. En dan zou het ook wel fijn zijn als er dagelijks een goede maaltijd gekookt wordt. Dit lijken mij toch allemaal minimale voorwaarden voor het uitoefenen van deze prachtige functie! En wat de verdiensten betreft, daar komen we ook vast wel uit.
Ik zie uit naar ons gesprek!



Hoogachtend,