Het IJssellandschap wil op 't Hemeltje (hoe toepasselijk) in Bathmen een natuurbegraafplaats
aanleggen. Op het kaartje in de krant was te zien dat ze dat precies tussen
de paden waar wij met de honden lopen willen doen. Als ik het goed begrepen heb
worden de overledenen op willekeurige plekken in de grond gestopt en is er na enige tijd niets meer van te zien waar ze liggen, want er komt geen steen of struik ter nagedachtenis op of zo. We
hebben het hier over uiteindelijk 6000 graven! Op dat kleine stukje? En als je
dan niks meer van zo’n graf ziet, hoe weten ze dan…..brrr. Het IJssellandschap hoopt daar 3500 euro per dode voor te vangen. Het aardse slijk, zeg maar. Hoe natuurlijk dat is, is nog maar de vraag, want de meeste mensen gaan niet gezond dood en je weet niet hoeveel chemisch afval er in de grond terecht komt.
De bosbegraafplaats blijft gewoon
wandelgebied, want, zo zegt een woordvoerder van het IJssellandschap, mensen
vinden het op een gewone begraafplaats ook helemaal niet eng.
Dat zal wel zo
zijn, maar ik zeg toch niet tegen mijn hondjes, kom meisjes, we gaan vanmiddag een
frisse neus halen op de begraafplaats in bijvoorbeeld Bathmen! Het wandelt niet echt ontspannen als je
de kans loopt op een treurende menigte te stuiten. En om er niet de hele tijd
aan proberen te denken, aan al die rottende skeletten onder de grond en die
maden enzo. En miasma (dank Reina voor dit argument).
De meeste buren van de begraafplaats i.o. zijn tegen. Ze
voorzien niet zo zeer overlast van de overledenen, als wel van hun aanhang.
Drie per week een teraardebestelling, wordt ingeschat. Overigens is aan mij, als toekomstige
dode, niet gevraagd of ik in het bos ter ruste gelegd wil worden.
Ik vraag mij dus af of er marktonderzoek gedaan is, want wie willen er in die
6000 graven liggen?
Mijn advies voor het IJssellandschap: doe maar niet.
Bathmenaren hebben in het (recente) verleden bewezen geduchte – en succesvolle
– tegenstanders te zijn. Dezer dagen komen er petities in omloop waarop u uw handtekening kunt zetten. We hopen dat u tekent voor levende natuur. Niet voor dode.
Interessante zienswijze, meneer Stuyling. Alleen dit: net zomin als in een gezellige winkelstraat of op het strand naast me tref ik graag lijken in het bos waarin ik wandel aan. Voor onze geliefde doden is er ruimschoots plaats op daarvoor bestemde terreinen, begraafplaatsen geheten. En de as mogen we (il)legaal meegeven met de wind of het water. En op die wijze weer bijdragen aan de natuur.
BeantwoordenVerwijderen