En zo groot is Suus nu al! Mijn buurman in de steeg vroeg vandaag: '' Jemig, heb je er twee?! Een grote en een kleine?" Die had haar dus ruim een week niet gezien. Opeens schiet ze omhoog en eet ook meer. Veertien weken oud is ze nu en ze kan al heel veel. Ze kan 'zit', ze kan 'af', ze weet waar haar drinkbak staat in de winkel (in de wc), ze weet ook dat als ze op visite is ze liever niet binnen moet piesen en poepen (en gaat dan heel paniekerig hard heen en weer rennen), dat ze dat ook niet moet doen IN de auto, dat ze van de ene bank in de camper kan overspringen naar het bed waar wij op liggen zodat ze zich aan mijn voeten kan vleien. Daarom begrijp ik niet waarom ze niet snapt dat BUITEN poepen en piesen toch echt de meest gewaardeerde optie is, al begint dat nu in zoverre te komen, dat ik weet wanneer het zover is en er dan dus inderdaad wat 'gedaan' wordt - maar wie is er hier dan zindelijk?! Ik moet eerlijk zeggen dat ik nu dus gewoon boos word als ze gewoon naast me gaat zitten plassen en ik de indruk heb dat dat wel helpt.

Ze loopt beter aan de lijn maar vliegt nog steeds vol enthousiasme op iedere voorbijganger af. Je merkt dat nu ze groter wordt de 'charme' er ook af gaat en mensen wat verstoord opkijken als ze tegen ze opspringt. Hoewel alles aan haar natuurlijk nog 'pup' uitstraalt.....tja. Ze heeft een drukke week achter de rug met de kinderen van Sikko hier op maandag en gisteravond in Amsterdam bij Carlijn: Mareike noemt haar consequent 'SUSYPOQUE" (Fransen geven hun honden bij voorkeur geen 'mensen' namen, hun eigen honden heten Sjappie en Pietepaf) dus is Susypoque heel gewoon. Een van hun eerste honden heette zelfs Compote (Appelmoes), omdat ze dat zo lekker vonden....Het kind sleepte ook ongegeneerd met het beest rond en natuurlijk bijt Suus dan wel wat heen en weer maar vindt het doorgaans allemaal prachtig.

Vanmiddag moest ze een keer of vijf overgeven, eerst nog wat voer en toen alleen viezig slijm. Ze leek er verder niet ziek onder, was even tierig als altijd en ik heb nog even een boswandelingetje met haar gemaakt, wat ook prima ging. Eenmaal thuis dronk ze een boel water en dat lag er zo weer uit. Hierna maar even alles weg gezet, maar na een uurtje kreeg ze toch wel erge honger en dorst dus toen heb ik haar maar weer wat gegeven. Niks aan de hand, blijkbaar.

Ze is ook onze eerste hond die in de auto echt naar buiten kijkt. Ze gaat dan met haar voorpoten op de armleuning in het portier staan en kijkt geboeid naar buiten. Dat kan ze een aardig tijdje volhouden en wat zou ik dan graag weten wat en hoe ze ziet wat er buiten gebeurt.......