Kerst met pups

Dolle pret natuurlijk, op kerstavond! Alle pups mochten ook meedelen in de feestvreugde.

Gelukkig hebben we overal dweilbare vloeren, wel een absolute must als je een keer een nestje wilt hebben. Emmer&mop staan standby en de hele buurt spaart inmiddels kranten. Niet te geloven wat er uit zo'n pup komt.

Er gaat dan inmiddels ook best veel in. Als wilde beesten storten ze zich op in melk met water licht geweekte puppybrokjes. Aan het eind van week 5 eten ze die trouwens zonder water of melk. Ze drinken ook gewoon uit de waterbak. Ze plassen niet meer in de werpkist. Eigenlijk zijn ze gewoon klaar. Behalve dat ze nu nog heerlijk met elkaar kunnen ravotten. Ik bemerk weinig opvoedkundige inspanningen van Suus. Dat komt denk ik omdat ik het hoofd van de roedel ben, en niet zij. Ze is nog net zo'n pup als haar eigen kinderen, bedelend om aandacht & een knuffel.

Bixje is een wakker hondje, opmerkzaam, pittig en lief! Ze ziet er totaal anders uit dan

Ronja en Sjakie, de twee grootsten, ook al met lang haar. Ronja is echt 'ons' hondje, vanaf dat ze kon lopen kwam ze op ons af en soms gaat ze voor het hek van de kraal liggen slapen. Helemaal alleen, zo dicht mogelijk bij ons?

Alle meisjes uit de buurt (en ook wel jongens, hoor!) komen puppyknuffelen.
Dit is Doortje. Ze heeft wat traanstreepjes, dat hebben enkele anderen ook. Suus had dat als pup ook, ging vanzelf weer over.

 

Vera wil  Roefje natuurlijk wel houden....
En hard bijten kunnen ze ook al met hun loeischerpe tandjes.

Zo kan het ook. Suus vindt het wel gebakken, dat gevoeder. Gisteren braakte ze eten uit voor de pups, maar toen die geen interesse toonden at ze het zelf maar weer op. Vorige week, toen ze diarree had en waarschijnlijk weinig melk, had ze een uit de toaster gesprongen broodje gevonden en in de werpkist gelegd.
Ik ga ervan uit dat het voeden deze week wel afloopt.

In week 6 laden we het hele spul in de auto voor hun eerste inentingen en op 14 januari komt de Smouzencommissie de pups beschrijven, in die week zal de chipper ook wel komen. En daarna gaan ze naar hun nieuwe baasjes. Het gaat zó snel.....

Echte hondjes

Aan het eind van week vier zien we dit beeld steeds minder en ook steeds korter.

Dit is Sjakie, het grootste reutje, vandaag ruim 1100 gram

Op dinsdag ben ik begonnen ze bij te voeren met een bakje puppymelk. Ik dacht even dat dat wel een heel gedoe zou worden, ze uit een bakje te laten drinken. Nou, dat was het niet. Gedoe. Ze hadden het zó door.

Net zoals dat hier de uitgang is en als je maar hard genoeg met je achterpootjes spartelt, je er overheen kunt kukelen

Meiske Ronja lijkt precies op haar grote broer maar heeft hem inmiddels in gewicht ingehaald

Met Suus is het de laatste week tobben: ze is sinds donderdag aan de diarree. Ik zal je de details besparen maar als je weet dat er al een hele fles Andy door gegaan is deze afgelopen dagen weet je genoeg. We hebben haar vrijdag 24 uur op water gezet, het arme dier stierf bijna van de honger dus toen het zaterdagochtend 'schoon' was  in de woonkamer mocht ze weer eten. En zondagochtend was het weer mis. Dierenarts vandaag geraadpleegd en die zei, je gelooft het niet: 'Het Heerst'. De pups hebben nergens last van. Maar we houden het nauwlettend in de gaten.

Het blijft een vreemd idee dat ze er over een jaar uitzien als een 'strokleurige' smous. Ik vind 'herfstbeukenbladkleurig' een betere benaming. We hebben al diverse 'zoekdesmous' foto's in de collectie. En je ziet dat we de kleur van het laminaat er wel mooi bij uitgekozen hebben.

 Aan kraamvisite geen gebrek

En dit is een filmpje, geen idee of het het doet

Maar Roefje spant wat groei betreft de kroon: in drie dagen 150 gram gegroeid en hij is echt bezig met een inhaalslag

Teefje Door heeft een heel bevallig hoofdje

En Roef vindt het ook al heel prettig om alvast over de schouder van de a.s. jonge vader te hangen.
 

Aktie! Week 3

Nog weinig actie hier, aan het begin van week 3. Slapen, groeien.

Haartjes groeien ook

En we gaan er natuurlijk ook vooral relaxed bij liggen!

Dan opeens verandert er een heleboel. Huiskamer weer omgebouwd (wij kunnen er nu nog net in) en er staat een heuse hondenkraal van elektrapijp, kippengaas & tieraps. Nadat Hoofd Hondenkooien dit allemaal gefabriceerd had wilde Suus er níet in. Er moest dus gevleid en gelokt worden. Uiteindelijk lukte dat. Met kaas.

En als ik na een lange dag Middachten thuis kom beginnen ze opeens te klimmen en te kruipen, die kleine donderstenen! En meteen te plassen op de kranten. Maar dat is alleen maar omdat die daar liggen, waren er geen kranten dan plasten ze ook. Dat gewiebel gaat gepaard met een hoop lawaai en miniblafjes.

Ze kunnen ook alweer een beetje zelf terug klimmen, maar ik leg er toch maar een opstapje neer.

Suus vindt het allemaal maar raar, dat die kleine dingetjes zich ook opeens kunnen verplaatsen. Ik krijg de indruk dat ze daar niet op gerekend had.

Maar je ziet het, na drie weken zijn ze allemaal bijna drie keer zo groot gegroeid en wordt het een hele toer, het hele spul nog van voldoende voedsel te kunnen voorzien...dus deze week gaan we aan het vaste voedsel. En dan wordt het ook poepruimen, want dan lust Suus het niet meer.
Nog maar even wat buren vragen hun kranten te bewaren, want met zo'n grote kraal gaat het snel.....

Hallo wereld!

En ja hoor, donderdagavond gingen de oogjes open en kan er voortaan gekeken worden hoe het zoal in de wereld toegaat. Niet dat dat tot op heden hun grootste interesse heeft, want de pups liggen nog steeds voornamelijk te drinken en te slapen en te groeien. Ze nemen wel wat meer bijzondere slaaphoudingen aan

 

en het wordt dringen, bij de melkvoorziening. De grootsten wegen nu gemiddeld 600 gram, Bonte Bix en Roefje blijven wat achter, maar Roefje heeft zijn geboortegewicht inmiddels ook ruim verdubbeld.  Ook de haartjes op de koppies begint al te groeien. En net was een van de meisjes min of meer aan de wandel door de werpkist, op wankele pootjes. Mama Suus wil soms zelf ook graag weer even pup zijn en komt dan stijf op schoot liggen.

Sjakie lijkt op een klein leeuwtje

Er is al veel visite wezen kijken, ook al een aantal toekomstige eigenaren, we hebben al storm, hagel en fiks onweer gehad, ik heb de strijkplank uitgeklapt (die maakt een geluid waardoor Suus altijd met de staart tussen de benen de kamer ontvlucht) en om de kist heen gestofzuigd. Daar was Suus het niet mee eens en ze deed strategische uitvallen naar de zuigermond. Hij zou eens een pup kunnen opzuigen. Bovendien staat de TV er 's avonds aan, dus met de socialisatie gaat het tot nu toe prima!

Suuskindjes – één week oud

Er zijn maar weinig dieren die zo jaloersmakend lekker kunnen slapen als jonge hondjes. Gewoon, 'waar het valt, daar legt het', een soms bijna onontwarbare kluwen pootjes & hoofdjes.

 

 

 

 

Ongelofelijk, zoals dat groeit. Vandaag, een week oud, zijn de vier grootsten bij elkaar ruim 700 gram gegroeid, de kleine Roef moest even een inhaalspurt maken maar zit nu ook ruim 100 gram boven zijn geboorte gewicht en hij was eerst nog relatief flink afgevallen. Ik heb hem vanaf woensdag tot en met vandaag bijgevoerd, niet erg veel maar net genoeg om hem even een zetje te geven. 

 

 

Ook de haartjes beginnen al te groeien en het zal niet erg lang duren of ze krijgen  een echt smouzenuiterlijk.

 

Bij bezoek springt Suus enthousiast de kist uit met soms nog een bungelende pup aan een tepel die dan ergens in de kamer gaat liggen krijsen. Suus kijkt er dan naar alsof ze geen idee heeft wat het is. Wat zou je soms graag even in zo'n hondenhoofd kijken om te zien wat daar in omgaat.

 

Ze wil al wel weer even haar dagelijkse ochtendwandeling maken (wij noemen dat: de krant lezen), maar van andere wandelingetjes wil ze gauw weer terug.

 

 

 

Wel gaat ze nu zo nu en dan een eindje van het nest vandaan op de bank of bij ons op schoot liggen. Dan lijkt ze er even genoeg van te hebben. Ze vindt het nu ook best als de pups even opgetild worden door anderen dan wij. Ze houdt ze dan wel nauwlettend in de gaten en kijkt er, zoals een van de buurkinderen opmerkte:  'heel trots bij!'

 

Dag vier, donderdag

En dan, na een dagje een beetje afvallen op dag 2, begint het Groter Groeien.

Suus is een nieuwe hond, deze eerste dagen: ze wil niet uit, nou ja dan net even de tuin in of tot het hoekje aan de overkant en staat dan gelijk alweer andersom om naar huis te gaan. Hoezo, geen geheugen, die honden?
Spookje hoeft niet binnen een straal van vijf meter in de buurt van het nest te komen, dan ontpopt het moederdier zich in een ware furie. Ook de stofzuiger wordt op die manier op veilige afstand gehouden.
 

Hier zien we Bix, onze Staffordshire Bullterrier in spé. Ze maakt een hoop misbaar als de boel haar niet aanstaat, evenals haar oudste broer Sjakie. Die kwam al ongeveer gillend ter wereld, maar nu is hij een stuk rustiger.

En zo ligt het zootje gewoon lekker warm en gezellig, net als Spookjes baby's weer warm en comfortabel in het fleece

Vanmiddag kwam Annelies van de Smouzenclub de pups '1e week' beschrijven. Suus was het daar maar nauwelijks mee eens. Hier heeft Annelies ons  zorgenkindje in handen: de kleine Roef wil nog niet zo groeien en ik voer hem sinds gisteren met puppymelk bij. Na zijn geboortegewichtje van 156 gram was hij naar 143 gezakt,  vanavond hebben we hem op 182 gram, nog steeds niet wild maar toch. Hij is tierig genoeg en hangt voortdurend aan de tiet, zonder merkbaar resultaat.
 

De pups hebben allemaal een naam, maar wie wie is laten we nog een beetje in het midden. We willen zelf een teefje houden. Er is een puntgave bij, er is natuurlijk Bix en dan nog eentje met een mooie witte plek op de borst, net als vader Sjakie, leerden we vandaag.

Suus beste tieten zitten alle vier tussen haar achterpoten, de middelste twee willen niet erg naar buiten komen en meer heeft ze er niet.

Het voordeel van een nest in de winter is dat je er fijn de hele dag bij in de buurt bent. Van alle kanten word ik met licht leedvermaak gewaarschuwd voor wat nog komen gaat. Als ze gaan lopen en hun scherpe tandjes in de stoelpoten zetten. En natuurlijk overal poepen & piesen. Ach ja, dat zien we dan wel. Ik heb ook genoeg kamerkennels en benches in de aanbieding en een goede mop heb ik al jaren. Suus was de laatste weken voor de bevalling bepaald niet zindelijk 's nachts, dus die stond standby. Nu is dat gelukkig niet meer nodig - voorlopig.