Er is veel voor te zeggen Engeland te bezoeken in het vroege voorjaar. Er bloeit al van alles, tot de magnoliabomen aan toe om te zorgen voor dat lichte lentegevoel, maar er zit nog geen blad aan de boom. En daardoor zie je een hoop meer dan later in het jaar. En als je het dan ook nog treft dat het zacht en zonnig is, dan kan zo'n reisje al bijna niet meer stuk, natuurlijk.
Het toeren door Engeland is vanaf mei een stuk minder interessant: al die holle wegen en al die hagen die je het zicht ontnemen op al het moois dat daar achter te zien is.
We waren bij Stonehenge, ik was daar lang geleden met m'n ouders geweest en herinnerde me dat ik toen tussen de stenen doorgelopen ben, op een druilerige namiddag, ook in het voorjaar. Op mijn vraag aan een van de medewerkers van de National Trust sinds wanneer dit onbegrijpelijke bouwwerk nog slechts op gepaste afstand bekeken mag worden, antwoordde hij sinds 1978. En toen ik zeker wist dat ik er in 1979 geweest moest zijn (toen woonde ik nl. in Oxford) wist hij weer dat ik er dan op een dinsdag moet heb rondgewandeld: want op die dag mocht het nog, een paar jaar. En zo kwamen we er samen uit. En hij nog zei dat ik toen natuurlijk wel nog piepjong geweest moest zijn. Hetgeen een vrouw toch altijd wel goed doet, zo'n lieve opmerking, helemaal gratis.
Zo wonderlijk dat een mysterieus bouwwerk, waarvan men eigenlijk nog steeds niet weet wat, hoe, waarom en door wie, door ruim een miljoen mensen per jaar bezocht wordt, waarvan op deze zonnige zondag in maart toch gauw zo'n paar honderd en dat al alleen tijdens ons bezoek. Chinezen, Russen, de nieuwe toeristen, bussen vol reden af en aan.
We staken de imposante tolbrug van Bristol naar Wales over en arriveerden in Jolyons hotel in Cardiff. Een supertrendy B&B met lichttherapie in bad, maar wel met nachtkastjes die een meter van je bed aan de muur vastzitten en een bureaustoel waar je drie kussens op moet leggen om bij het bureau te kunnen en een trendy piepkleine wastafeltje dat bij het tandenpoetsen overstroomt. Omdat het design is. Maar goed, daar zeuren we niet over! Het is hier fantastisch!
In 1977 heb ik er nog gewoon mijn vingerafdrukken op achtergelaten. "Gewoon" een stapel bijzondere stenen in een wei Toen was ik er met een vriendinnetje en verder geen mens te zien. Het was er zo stil overal dat je moest oppassen om bij het wegrijden niet aan de verkeerde kant te gaan rijden uit gewoonte
BeantwoordenVerwijderenVanmorgen Lena en Lena afgeleverd.
BeantwoordenVerwijderenMeteen op het gemak, de troelen.
Ziet er goed uit in de UK.
Nog een paar mooie dagen gewenst.