Wat een swfeer

Wat wil je nog meer in deze donkere dagen: lekker eten en drinken, veel licht en warmte en je eigen kerstboom tig keer weerspiegeld te zien in de ramen van de serre. We hebben ze weer overleefd, deze eerste kerstdagen in ons nieuwe huis. Vanmiddag arriveerden er nieuwe mensen voor 't Bakhuusje. Ze vonden de lichtjes buiten ook erg sfeervol. 'Ik trek zo m'n pak weer aan', zei de jongeman. Erg adrem.

Vanavond met M. naar de manege geweest, morgen krijgt ze haar eerste proefles. 't Kind is uiteraard door het dolle heen. Prachtig, al dit geluk, maar we moeten nu wel een trailer kopen.
Zo komt van het een het ander.
Maar ze gaat een baantje zoeken, vinden is dan natuurlijk stap twee. 

Mooie plaatjes

Het is weer mooie plaatjes weer. Kou, mist en ondergaande zon, wat wil je nog meer. Onderstaand een glimp van de grutterskast en de plantenplank die ik vorige week op een workshop hier gemaakt heb. En dan doen een paar kaarsje de rest........
 

Oei, ik verwaarloos mijn blog een beetje....'t zijn ook zulke drukke dagen. Net een wedstrijd over mijn nieuwe Stolpitempje afgerond, daar ben je dan ook weer dagen mee in de weer, naast alle gasten en de gewone gang der dingen. Zaterdag gezongen op het Dickensfestival, was verschrikkelijk leuk en zondag zijn we nog even gedrieeen wezen kijken, daar zijn ook nog leuke foto's van, als ik tijd heb zet ik ze er nog bij. Echt een belevenis hoor, met tienduizenden mensen naar andere mensen kijken. Zaterdag goot het van de lucht, de eerste uren, maar gelukkig werd het uiteindelijk nog droog......zondag was het zeker het eerste gedeelte van de dag schitterend weer. D. werkt aan de werkplaats ondanks de nu tamelijk snijdende kou, het is al wat maar het wordt natuurlijk prachtig! We kunnen bijna gaan aftellen en dan gaat dit bijzondere jaar plaatsmaken voor nog een bijzonderder jaar, het jaar van de vele lustra en andere gebeurtenissen. Vijf jaar S&S, tien jaar Jack en mama, vijftien jaar Stolp, vijfentwintig jaar me and D, vijftig jaar ik.......Ongelofelijk. Hoe helder staat me het vijfentwintig jaar huwelijk van P&M nog voor de geest! En dan zijn we opeens 25 jaar verder..... ik zal niet in cliche's vervallen, maar het kost moeite. 

Wat een sfeer

De kerstkaart voor de Bakhuusjegangers van het afgelopen jaar. Daar wil je toch direct weer heen! Nu nog die voor onszelf........ 

13 december 2006

 

Kerstmis in ons dorp

Zaterdag stond er opeens een grote kerstboom voor ons huis. Als ik aan tafel zit, kan ik hem precies door het raam zien, heel gezellig. Ons dorp wenst ons fijne feestdagen. Ook fijn.
Zondag was er behalve de viering van D/s verjaardag, een kerstmarkt gesitueerd rond de school. Er was geen kaars of kerstverlichting te koop, maar wel kettingzagen, sneeuwkettingen, veel tweedehands spullen (een paar prachtige geborduurde tafelkleden gescoord!) en rollekes, oliebollen, gloeiwijn en snert en natuurlijk vele kerststukken in allerlei variaties. Een rad van Avontuur moest geld voor de peuterspeelzaal opleveren, en dat deed het ook zo te zien.
Het was schitterend weer. Zaterdag ook, toen we moesten zingen bij de grootste modemall van Nederland. Weinig respons van de toeschouwers, dat zingt toch niet helemaal zo enthousiast. En ijskoude tenen. Morgen ga ik daar een remedie voor halen, want een herhaling daarvan a.s. zaterdag zie ik niet echt zitten.
Een log is alleen maar leuk met foto's, dus die zal ik er morgen weer even op zetten!

Rare dagen

Zaterdag gingen we uit eten in Hauwert, met de getuigen, ceremoniemeesteres en aanhang van het aanstaande echtpaar. Een verbijsterende tent daar in de kop van West-Friesland, opeens dook er een soort Tiroler boerderij op al reeds geheel in kerstsfeer met miljoenen lichtjes, een soort enorme met kerstgroen opgezette meiboom, allemaal bijzonder sfeervol. De fotogenieke eigenaar deed geweldig zijn best het ons naar de zin te maken, een van zijn serveersters slaagde daar iets minder in, maar alles bij elkaar was het een hele bijzondere avond met een bont gezelschap.....
's Nachts in de camper geslapen op het parkeerterrein bij D. en M. en na een prima ontbijtje even bij de kinders langs geweest. Zag er gezellig uit en C. had leuke Klaascadeautjes voor iedereen.

Gisteravond belde ze dat een van de vier musketiers uit HAVO 4 (de vriendinnenclub waar zij ook deel van uitmaakte) zaterdag met 10 messteken om het leven is gebracht door haar ex-vriend. De dader heeft zich direct daarna aangegeven. Donderdag is er een stille tocht in Hoorn.
Verschrikkelijk. Het arme kind was helemaal over de rooie. 'Je denkt dat dat niet in mijn omgeving gebeurt...." Nee, donderdagavond was ze al tijdens een schoolfeest met een in zijn kont gestoken zwaar gedrogeerde 15 jarige gozer naar de ER in P. geweest, samen met een collega. Feestje op school, zwaar bewaakt en toch. En vrijdag is een gek een basisschool in Brabant binnengewandeld en heeft daar een 8jarig jongetje zijn keel doorgesneden. Gisteravond was er in HvNL een item over de hulpsinterklazen die onder bewaking naar hun adressen gaan omdat ze vorig jaar regelmatig in elkaar gebeukt werden.

Ik ben nooit zo van o,o, wat een tijd leven we in maar als dit zo achter elkaar gebeurt dan vind ik wel dat we hier zo langzamerhand te maken krijgen met een land in verval. Krijg je je zin niet, steek er dan maar op los. Geen politiek die daar iets aan kan doen hoor, wanneer gaan we gewoon weer ouderwets onze kinderen opvoeden met aandacht en straf waar nodig?
Nu hou ik er over op anders volgen er nog bladzijden met mijn niet te versmaden mening over dit soort onderwerpen. 

Een onverwachte ontmoeting

Vanmorgen Jack in de fietstas geladen en een stukje het bos in gefietst, tot op de Hemeltjesweg. Zo'n mooie naam voor zo'n mooi zandweggetje, dat vroeg om een wandeling. Dus daar de fiets geparkeerd en aan de wandel. Een prachtig pad met de zon rechts van me, dampend gras en bij de volgende bocht dook er opeens een wild zwijn op. Het duurde heel even voor ik zag dat hij achter een hek zat. Er kwamen er nog een paar kijken. Die zijn er met Kerstmis vast niet meer. Terug via een andere route gefietst, waar twee mannen druk bezig waren met bladeren vegen. Dat is nu de lokale bezigheid hier. Overal hoor je het geronk van blazers of het monotome geschraap van harken. Want het moet natuurlijk wel netjes blijven!
M. had vandaag een geweldige dag. Ze heeft er (omdat ze nog niet genoeg te doen had) een verzorgpaard bij genomen, van de lokale fouragehandel. We waren daar voor de aanschaf van winterpenen en drinkwaterbakjes en ze vroeg gelijk of ze niet voor het paard, dat daar vaak eenzaam in de wei of op stal staat, mocht zorgen. Had D. net een advertentie op marktplaats gezet voor een verzorgster: 'Ik dacht, jij hebt het al zo druk.....' Nou, 't kind is er meteen heen gegaan, heeft het paard gelongeerd en even bereden (was hij totaal ontwend) en ziet haar en mij nu al leuke bosritten maken. Ik moet dus ook weer te paard.
Voor wie denkt: wat heeft dat mens een hoop tijd haar weblog bij te houden: sinds ik hier woon kijk ik alleen nog maar op dinsdag tv, naar Grey's Anatomy en naar de beste NL serie van de laatste 10 jaar: Evelien. Wat heb ik gisteren weer gelachen! En verder lees ik, rommel ik wat rond, werk m'n sites bij en spendeer tijd aan dit weblog. Tja, als 't mannetje door de week van huis is.....
Vanmiddag zijn we bij de Kunstuitleen geweest en hebben daar een groot schilderij gehuurd. Nu nog even een gat in de muur boren waar hij komt te hangen.

Beeld van een beeld

Voor handvaardigheid moest M. in een sculptuur twee emoties uitbeelden. Dit heeft ze ervan gemaakt:
Ze heeft er een heel hoog cijfer voor gekregen en terecht, denk ik. Je kunt zelf misschien wel bedenken welke emoties hier worden uitgebeeld.

Het is van was. De grote zorg is nu om het te bewaren zoals het is en niet dat het na een avondje flink stoken of een warme zomerdag nog slechts een plasje was is......

Misschien kunnen we het in brons laten gieten.

We bekijken gewoon alle opties, het is er bijzonder genoeg voor! Dus als het met die paarden niets wordt, kan ze nog altijd de kunst in........

 

 

 

 

Tegen de klippen op

Bijna december en er bloeit nog/weer van alles: de roze dovenetel, de winterjasmijn, het kleine roosje dat ik heb overgehouden van vorig jaar, nog wat geraniums.....Vandaag weer tonnen blad geveegd. Toch een vreemd idee dat dat volgend voorjaar bijna allemaal weer weg is.

 

Interne wijziging

Nadat er zich al een paar keer 'slaapproblemen' hebben voorgedaan in ons pand heb ik van de week besloten de functie van de opkamer weer in oude ere te herstellen: bibliotheek weg, bedbank erin. De boeken hebben op een paar na allemaal hun weg gevonden, toch maar weer wat bij het oud papier geknikkerd en de rest op Marktplaats gezet, maar daar verkoop je toch echt alleen de meest actuele titels. Het duo van Kluun heb ik gelezen en uit en hoef ik ook niet nog een keer te lezen dus die had ik ongeveer binnen 20 minuten na plaatsing verkocht.
Met een vooruitziende (waarschijnlijk luie) blik had ik de gordijnrails die het kamertje moeten scheiden van achterkamer en serre nog niet weggehaald, dus nu een leuk stofje zoeken en gordijnen naaien!

Op onze slaapkamer staan nu alle foto-albums en ook anderszins is het daar wat 'gezelliger' geworden. Zo nestel je wat af.

Gisteren kilo's blad geruimd, het gaat nu hard. De kastanje is helemaal kaal, de berk moet nog even. Met de bladblazer die ik vorig jaar van D. gekocht had aan de gang geweest, het ding maakt een hevige herrie maar als je even de slag te pakken hebt EN met de wind meeblaast, is het een uitkomst als je niet kunt vegen of harken (grind!) Je blaast het op een hoop en schept het zo de kruiwagen in. Een paar kruiwagens vol in het poenderhok gestort, die beesten hadden ook weer wat te scharrelen.

Morgen naar de Beurs van het Noorden. We zouden eerst vanavond gaan, maar a. is de bestuurdersstoel van de camper stuk (koop nooit een 16jarige camper) en b. is D. niet echt in de stemming dus ga ik morgenochtend vroeg op en ga alleen richting Peize.
Ik heb alles uitermate efficient ingepakt en moet het met een keer of vier heen en weer lopen redden.

Gisteravond grotendeels doorgebracht aan de overkant, wat weer erg gezellig werd. De Australiers zijn nog steeds het gesprek van de dag en ook de heren G&G gingen regelmatig over de tong. En daar hoeven ze niet blij mee te zijn. 

Herfst

De herfst is nu in alle hevigheid losgebarsten. Wat een weer. De bladeren vliegen je om de oren.
Vanuit de school vertrokken Sint en Pieten naar het naburig dorp voor de officiele intocht, ze leken er niet erg onder te lijden...
Vrienden kwamen op visite en gelukkig klaarde het aan het eind van de middag op zodat we toch nog even een mooie wandeling konden maken in het strijklicht. De wereld was schoon en fris, heerlijk. 's Avonds lekker lasagne gegeten met een voorgerecht dat ik had geleerd op de kookcursus, heetgebakken paprika's met een sausje van azijn en suiker. Stukje walnotenkaas erbij, jammie.
Zaterdag was 'de Stolp' open maar de belangstelling was helaas minimaal. Gek, doe je al die moeite voor mensen die zeggen 'er gebeurt hier nooit wat' en dan gebeurt er iets en dan komt er bijna niemand! Nou ja, gewoon stug doorgaan.....Wel sneu voor R., die toch ook haar voorbereidingen had gehad. Maar alles bij elkaar toch een heel gezellig weekend. Er kwamen mensen in het Bakhuusje die vandaag een stevige wandeling hebben gemaakt die ze vast niet snel zullen vergeten: ze kwamen totaal verregend aan. Gelukkig is het warm in 't huisje....
D. vertrok vandaag, ging vanavond bij C. eten. Ik ga hier aan de inrichting iets veranderen, ben heel benieuwd hoe dat valt als hij weer terug is. Ik vind het zelf een enorme verbetering en M. is het ermee eens, dus meeste stemmen gelden!
De verkiezingen naderen en nog weet ik niet waar ik op moet stemmen, zoals meestal. Maar reken maar dat ik wel ga!

Groot nieuws!

Het grootste nieuws van gisteren was dat eindelijk, ja eindelijk, de webshop operationeel was!
Een hele lieve jongen van mijn provider heeft het uiteindelijk voor elkaar gekregen. Vandaag honderden bezoekers op mijn site gehad!

Italiaans koken

De buurvrouw had een cursus Italiaans koken geregeld. Met vijftien personen, inwoners van ons dorp e.o., trokken we naar de grote stad om daar in vier groepen een vier gangen diner te bereiden. Nou, dat was geen kattenpis! Deze mensen moesten zelf pasta maken! Meters verse pasta kwamen uit de machine, om later in kussentjes gevuld te worden met o.a. paddenstoelen. Erg lekker.

Het hoofdgerecht bestond uit parelhoen (en dat deed mij deugd, kon ik gelijk ideeen opdoen) met paprika en aardappel. Nou vond ik die laatste toevoeging niet echt bijzonder, bij die parelhoen. Het vlees was zoals altijd heerlijk mals, maar die aardappel maakte het een beetje duf. De gebakken paprika, aangelengd met lekkere azijn en suiker, was overheerlijk. Die maak ook nog wel eens! Erbij kregen we een groentepakket gestoomd in papier. Vooral de honingpompoen is een groente om te onthouden, een combinatie tussen een kruidige winterwortel en meloen! Echt geweldig! Overigens, en het is alsof de duvel ermee speelt, was er bij thuiskomst uit Normandie een poender overleden! Altijd als wij daar zijn, gaan er een of meer hoenders de pijp uit. Ik verdenk die beesten toch echt niet van verknochtheid aan ons......
Tja, en dan het toetje. Ga er maar aan staan, twee-en-half uur zijn we met deze Siciliaanse cassatacake bezig geweest met drie vrouw sterk!
Maar dan heb je ook wat. Al is het jammer dat je na al dat eten (en drinken) meestal niet zo'n trek meer hebt, in een toetje.......Alles bij elkaar een heel geslaagde avond met gezellige mensen. 

Nog een paar Normandische plaatjes

We stonden bij de kerk van Anceins geparkeerd voor een merkwaardige wandeling: een soort acht, dus we kwamen weer langs de auto!
Deze pluimen zie je in iedere zichzelf respecterende Noordfranse voortuin. Let er maar eens op. D. meent dat de tuineigenaren tot een speciale sekte behoren. Daar weet ik niets van. Het decoratieve aspect zal wel een rol spelen, zomer en winter wat te zien.
Bij S. op de boerderij waren moederloze katjes. Piepend en krijsend klommen ze in mijn been. Ben benieuwd of er nog eentje over is, van de vijf waren er op het moment dat wij er waren nog drie over. Het rode katertje was net door de auto van Bruno overreden, sufferdje. M. weende warme tranen, maar even, gewend als deze kinderen zijn aan leven en dood op de boerderij. 

Weekje Normandie

We waren een weekje naar Normandie, naar La Noblet. Het was de hele week prachtig weer, veel buiten geweest. Op zoek naar leuke brocantes, en natuurlijk de altijd terugkerende bezoeken aan de Bricomarché. Met een kleine aanpassing of verbouwing ben je gewoon een dag kwijt, alleen al om de spullen te vergaren! Maar zo kom je ook nog eens ergens......
Zulke prachtige luchten zie je niet elke dag. Het uitzicht vanuit La Noblet is zowel aan de voor- als achterkant geweldig. Rust en ruimte.
Toen ik een klein meisje was en bij oma logeerde in het Westerkwartier, keek mijn slaapkamerraam uit op net zo'n soort landschap. Misschien daarom?


Deze koetjes doen hun best lekkere biefstukken te maken. Net als hier zie je ook in Normandie steeds meer vleesvee. Dit zijn dan nog mooie koeien om te zien, meestal zijn het van die witte met rose omrande ogen. 

Nog meer herfst

De tuin blijft een zeer fotogenieke plek. Gisteren een heleboel bollen geplant, ook langs het Bakhuusje. Vond er geen in de grond, dus ga er maar van uit dat de vorige bewoners geen bollenliefhebbers waren. De fluweelboom heeft z'n blad nu wel definitief verloren. Voor de vogels had ik wat bollen en ander snoepgoed opgehangen, dat was binnen vier dagen op. Er is dan ook een uitgebreide familie kool- en pimpelmezen aanwezig.
D. vond in de bus een dood winterkoninkje, 't beest had zich daar kennelijk in opgesloten.....
 

Bezigheden

Behalve met wat gasten in 't Bakhuusje heb ik me deze week vrnl. beziggehouden met het voor elkaar krijgen en uploaden van mijn nieuwe webwinkel, vol met leuke dingen die hier in mijn atelier door niemand gezien worden. Ik ben er al weken mee bezig. GEK ben ik er inmiddels van, voor een programma dat EASYSHOPMAKER heet is het verschrikkelijk ingewikkeld en niet te doen. Bij mijn host helpen ze wel, maar niet van harte. Ik heb b.v. alleen mailcontact en ze bellen me niet, wat soms gemakkelijker zou zijn. Misschien zijn ze ook wel bang dat ik heel erg begin te razen en te tieren, wat onder de gegeven omstandigheden helemaal niet gek zou zijn.

Maar goed, het is nu vrijdagmiddag half zes, het gaat weer niet lukken (en de komende week ook niet, dan gaan we even ontspannen in La Noblet) en dat hele gedoe even fijn uit 't hoofd zetten.

Bovendien is het programma niet compleet en heeft te weinig opties, naar mijn mening. T. wil wel iets nieuws voor me ontwerpen, maar ga ik dat snappen? Of moet ik maar gewoon een pandje huren en mijn spullen live aan de man/vrouw brengen? Dit is misschien gewoon te moeilijk voor me.....

Jarig

Zondag mijn eerste verjaardag hier gevierd. Was erg gezellig, vrijdag al bezoek, zaterdagavond C. en T. en D.en M, allemaal genoeglijk in de voorkamer rond de kachel. Ik was 's middags nog even naar de beurs geweest en had de heerlijke oliebollen van daar meegenomen.
Zondag kwam de familie, C. en J. en CJ en P. De familie uit het westen was er niet, maar dat had ik ook niet anders verwacht. Wel sneu voor pa en moe, dat gaan we de volgende keer anders regelen.

Dirk heeft het hoenderhok (het poenderhok) bijna klaar. Net zoals veel bijna klaar is. Ze kunnen er aan weerszijden in, twee kippen zitten nu ook bij de parelhoenders in. Vooralsnog lijken ze elkaar te negeren. Een kuiken rent nog buiten voor het hok heen en weer. Ze hebben in ieder geval de ruimte en het dak is keurig afgedekt met plastic.
Dirk wil het 'de Poenderosa' noemen en het grootste parelhoen Hoss. Aangezien die poenders bedoeld zijn om met kerst de pan in te gaan moeten we ze vooral geen naam geven.
 

Herfst

Het is nu echt herfst geworden. Prachtige kleuren en prachtig licht. Gisteren de geraniums voor de ramen opgeruimd en opgepot. Kijken of ze het de winter over redden. De meeste walnoten zijn 'geoogst'.